Kunststoffen, oftewel polymeren zijn moleculen die bestaan uit een volgorde van 1 of meerdere identieke of soortgelijke onderdelen (monomere eenheden) die door een niet-natuurlijk scheikundig proces aan elkaar zijn gekoppeld. Ze worden verdeeld in drie groepen gebaseerd op thermisch gedrag.

Thermoharders

Bij deze kunststof zijn de molecuulketens onderling aan elkaar gekoppeld via een crosslinker. Thermoharders smelten niet zomaar wanneer zij worden verhit. Daarvoor zullen deze polymeren vaak eerst ontleden zonder vloeibaar te worden. Dit komt door dwarsverbindingen. Ook zijn thermoharders na verwerking niet meer te vormen. Om deze reden is productie met thermoharders lastiger dan met het volgende type kunststof: thermoplasten.

Typische producten: boten, vliegtuigen, stopcontacten

Thermoplasten

Thermoplasten bestaan uit lineaire macromoleculen zonder dwarsverbindingen. Een voordeel van thermoplasten is dat ze makkelijk smelten bij sterke verhitting, daarom zijn ze erg gemakkelijk in matrijzen te gieten. Dit kan in tegenstelling tot bij vele andere polymeren, meermaals achter elkaar plaatsvinden. Handig wanneer een vorm nog enkele aanpassingen wenst. Een ander groot voordeel van een thermoplast, is dat je deze kunt recyclen.

Typische producten: Plastic bestek, frisdrankflessen, afvoerbuizen

Elastomeren

Elastomeren zijn zowel opgebouwd uit thermoplasten als thermoharders. Elastomeren bestaan uit lange moleculeketens die door enkele bindingen aan elkaar vast zitten. Dit geeft ze de eigenschap stabiel, maar toch flexibel. Denk hierbij aan rubberachtig materiaal. Het kunststof verandert van vorm bij belasting, maar vormt terug zodra deze belasting wegvalt. Echter, bij een te hoge belasting kan het materiaal permanent vervormen, denk hierbij aan een elastiekje dat te ver is uitgerekt.

Ontbinding kan bij elastomeren al van start gaan bij kamertemperatuur. Dit maakt deze stof helaas minder geschikt voor recycling.  

Typische producten: Elastieken, autobanden, rubberlaarzen

Lees meer over thermoharders